بهادری‌ های دیزمار و قره‌ پاپاق‌ های سولدوز

اشتبین مرکز دهستان دیزمار شرقی

بهادری‌های دیزمار و ایل قره‌پاپاق ساکن در آذربایجان غربی در اصل از یک ریشه‌اند و هر دوی آنها در زمان سلطنت فتحعلیشاه قاجار از ولایت عمدتاً مسلمان نشین ایروان به ایران کوچ نموده‌اند.  

دهستان دیزمار غربی، و دیزمار شرقی (Dizmar-e Sharqi Rural District) یکی از دهستان‌های استان آذربایجان شرقی است که در بخش منجوان شهرستان خداآفرین واقع شده‌است. دهستان ۱۵ روستا را شامل میشود. بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۶، جمعیت دهستان ۲۸۸۸ نفر در ۶۴۱ خانوار می‌باشد.

دکتر یوسف دیزماری می نویسد:

به نظر می‌رسد که محال بورچالوی گرجستان بخاطر اسکان ایل بوزچالو به این نام مشهور شده است. بوزچالوها در اصل ترکمن بودند و همانند سلاجقه و قاجارها کم کم هویت مستقل بخود گرفتند. آنها از چغان ماوراءالنهر آمده و در منطقه وسیعی بین شرق همدان و شمال غرب اراک (سلطان آباد) ساکن شدند. در اوایل صفویه جهت جلوگیری از قتل عام اقلیت‌های قومی پراکنده و ضعیف قفقاز از قبیل ارامنه و گرجیان بدست قوم  لزگی بدستور شاه طهماسب صفوی از داخل ایران به اطراف بیگلربیگی چوخورسعد (ایروان فعلی) و بورچالوی گرجستان کوچانیده شدند. بورچالو به دو ناحیه گرمسیر( که در داخل گرجستان فعلی قرار دارد) و سردسیر (کوهستانی که در داخل ارمنستان فعلی قرار دارد) تقسیم می‌شود. قره پاپاق‌ها و بهادری‌‌های دیزمار در زمان فتحعلیشاه قاجار از ناحیه سردسیر بورچالو به ایران مهاجرت کردند و روس‌ها در بورچالوی سردسیر(کوهستانی) ارامنه را اسکان دادند. در سال 1237 هجری قمری بوزچلوهای ساکن ایروان به فرمان عباس میرزا ولیعهد فتحعلیشاه قاجار به  آواجیق (کلیسا کندی سابق از توابع شهرستان چالدران استان آذربایجان غربی) و از آنجا به خوی،سلماس، ارومیه و در نهایت به سولدوز (نقده فعلی) رسیدند.