پوشش قاراپاپاق قادینلاری
آراشقین: برک یا پاپاق استوانه ای گاهی به شکل ساده و گاهی هم با سکه‌ها یا پولک‌هایی خاص تزئین می‌شد. البته در خانواده‌های اشرافی و ثروتمند، بیشتر لباس‌ها از جمله آراشقین و جلیقه با سکه تزئین می‌گردید.
گئن تومان:دامن پرچین و مطابق معنای خودش تومان، دست کم از 10 متر پارچه دوخته می‌شده که از کمر تا زانو می‌رسیده است.
چارقد:
چارقد پارچه لوزی شکل بزرگ، که یکی از زاویه‌های قطر کوچک آن در بالای پیشانی و سر قرار می‌گرفت.
زاویه مقابل آن در پشت و دو زاویه دیگر جمع شده بر روی سینه گره می‌خورد، سپس هر کدام از آنها (دو زاویه) از روی شانه سمت مخالف عبور کرده و در پشت باز به هم گره می‌شدند به همان شکلی که امروزه خانمهای ارمنی و آشوری در مراسم کلیسائی از آن استفاده می‌کنند.
کوله جه:
شاید از ریشه «کرک» و «کرکچه» باشد. چاکت بلند شبیه «قبای چاکتی معروف ایرانی» که از کمر به پائین چینهای کم داشته است.
چَرَکه:
پارچه مشکی بطور حلقه‌ای در جشنها مورد استفاده بود، یک طرف حلقه روی شانه چپ و طرف دیگر آن به صورت آویزان در زیر دست راست قرار می‌گرفت که پائین‌ترین لبه آن تا زانوی پای راست می‌رسیده است.
آشیرما:
مهره‌های درشت منجوق، یاقوت، فیروزه، و احیاناً طلا، با تعداد غیر معینی چیده شده بر نخ که بصورت حلقه و بر عکس چرکه از شانه راست آویخته می‌شد و در زیر دست چپ قرار می‌گرفت که نقاط پائینی آن با لبه کت مساوی می‌گردید.
شَدّه:
پارچه ارغوانی یا مشکی که از روی چارقد و نچک (لچک) مانند «شمله» به سر می‌بستند.
گلگل:
بافته ریشه داری است که بر روی شدّه می‌پچیدند بطوری که ریشه‌ها تا روی ابروها آویزان می‌شدند.
سلسله:
زنجیر طلا همراه با سکه‌های ردیف شده که گاهی از روی گلگل و گاهی نیز از روی شده و در مواقعی از بالای چارقد می‌آویختند.
اسامی لباسهای قدیمی مردانه و زنانه منطقه :
1 آراشقین
2 شد ده
3 ره شه.
4 گئر گئل
5 سال لاما
6 کئرموکه
7 چارکه
8 یل (yal)
9 آرخالیق
10 سال لاما نئچک
11 قول چاخ
12 گئن تومان
13 اون نوخ
14 لب باده
15 کوینئک
16 ردا
17 اوچ اتئک
18 جلیق قا
19 پستئک
20 قول لوخ
21 بادیش
22 قاراباغی
23 زیبین
24 پیرن خاب
25 جان کوینئکی
26 باش دستمالی
27 بویون دستمالی
28 لئچک
29 چاکت
30 اوز اورتوکو
31 چار قد(چئر قد)
32 بویون شالی
33 باش شالی
34 تونوکه
35 شئلمه
36 دون
تهیه تنظیم و گرد آورنده:(علی صیامی)
عکسی از خانواده برزگر قلعه جوقی