مرزداران قاراپاپاق
سواران قارا پاپاق در هنگام جنگ با بارزانی ها 1326
جنگ قره پاپاق ها با بارزانیها در منطقه سه کانی اشنویه در سال ۱۳۲۶ شمسی
مرزداران قاراپاپاق بیش از ۲۰۰ سال برای حفظ حریم تشیع و تمامیت ارضی کشور بی امان با غارتگران و توسعه طلبان طوایف کرد و عثمانی و جیلوها جنگیدند.
بلباسها، مامش ها، عزیزخان مکری، حمزه آقا منگور، عبدالقادر شمزینی، اسماعیل آغا سمیتقو، عمرخان شکاک، شیخ طه، ملا صالح، قاسملو و ... با اهداف توسعه طلبی پان کردیسم، پاک سازی قومی و نژادی، نسل کشی دینی و مذهبی اقدام به یورش و حمله به سرزمین سولدوز و تاراج اموال مردم قاراپاپاق نمودند، اما با دلاوری ها ی مردم قهرمان سولدوز و مرزداران غیور قاراپاپاق آنها هرگز به اهداف خود نرسیدند و نخواهند رسید. چرا که «با آل علی هر که درافتاد، ورافتاد»
این شعر مشهور« با آل علی هر که در افتاد ور افتاد» را سید اشرف‌الدین حسینی (مدیر نشریه نسیم شمال) خطاب به نیکلای، تزار روسیه سروده است؛
در فروردین ماه سال ۱۲۸۷ هجری شمسی، ارتش روسیه تزاری به مشهد مقدس حمله‌ور شده و بارگاه امام رضا علیه‌السلام را به توپ بستند و نزدیک به یکصد نفر از زائران حضرتش را به شهادت رسانده و شمار فراوانی را مجروح کردند.
در فاصله کوتاهی پس از آن جنایت هولناک، نیکلای، تزار روسیه و ۷۰۰ نظامی روس که در گلوله‌باران حرم رضوی(ع) شرکت داشتند به طرز فجیعی به قتل رسیدند که ماجرای درس‌آموز و عبرت‌انگیزی برای توسعه طلبان پان کردیسم و جدایی طلبان عثمانی دارد:
اشعار زیر را که به چند بیت آن اشاره می‌شود، سید اشرف‌الدین حسینی در همان روزها خطاب به نیکلای، تزار روسیه سروده است؛
دیشب به سرم باز هوای دگر افتاد
در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد
چشمم به ضریح شه والا گُهر افتاد
این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد
با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد
کام و دهن از نام علی یافت حلاوت
گل در چمن از نام علی یافت طراوت
هرکس که به این سلسله بنمود عداوت
در روز جزا جایگهش در سقر افتاد
با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد
هرکس که به این سلسله پاک جفا کرد
بد کرد و نفهمید و غلط کرد و خطا کـرد
دیدی که یزید از ستم و کینه چه‌ها کرد
آخر به درک رفت و به روحش شرر افتاد
با آل علی هرکه درافتاد، ورافتاد
