تاکستان های سولدوز

در سالهای 37 ـ 1330 حدود یک هفتم کلّ سبزه (کشمکش تیزابی) صادراتی کشور از تاکستانهای سلدوز بدست می‌آمد. پس از سال 1341 مساحت باغات تاک و سیب سلدوز جهش سریع داشت که نتیجه سه عامل بود، برنامه تقسیم اراضی، فروکش کردن آبهای زیر زمینی (زینه) بدلیل عقب نشینی دریاچه و گود شدن بستر رودخانه گادار که موجب از بین رفتن زینه‌ها شد. و زمین‌ها برای باغ کاری مناسب شدند. 

 اصطلاحات باغ (تاکستان) داری:

نهر تاکستان ـ آرخ که از شرق به غرب کشیده می‌شوند.

کناره جنوبی روی دیواره میان دو نهر، که زیر تاک قرار دارد را قاش گویند.

پهلوی جنوبی نهر که ریشه تاکها در آنجاست را زارا می نامند.

پهلوی شمالی نهر را دوش.

میانه «قاش» و «زارا» (وسط دیواره زیر چمبر تاک) را اورتا می گویند.

شاخه مو که ریشه در زمین زده، و می‌شود آنرا بصورت یک تاک مستقل کاشت را شیشک.

شاخه‌های جوانی که در انتهای آن تکه‌ای از شاخه قدیمی وجود دارد و می‌شود آنرا کاشت را دوغاناق می نامند.

میلاخ، عکس از: علی گلچین

اسامی انواع انگور در سولدوز:

انگور دانه درشت سفید یا میلاخ: خوشه‌های انگور ردیف شده در نخ به طول یک متر، که برای نگهداری آن را در جای خنکی از سقف آویزان می‌کنند. 

بزرگترین خوشه ـ دسترچین، دستار چین.

انگور دانه درشت سیاه با بزرگترین خوشه ـ کال اتی.

انگور دانه درشت قرمز با بزرگترین خوشه ـ صاحابی، صاحبی.

انگور دانه درشت و درازتر از دانه هر انگور به رنگ قرمز که مقاومترین انگور برای نگهداری تا عید نوروز است ـ میلاخلیخ ـ ریش بابا.

1: آغ اوزوم

2: حسینی

3:دسترچین

4:مایا موو

5:عسگری

6:میلاخلیخ

7:ریش بابا

8:لالی بی دنه

9:قارا اوزوم

10:توش قارا

11:شاهنی قارا

12:جیخجیخا قارا

13:ملئحی قارا

14:رازقی

15:صاحابی

16:شئرشئرا

17:شیرازی

18:ماراغا اوزومو

19:خلیلی

20:فخری

21:کال اتی

22:کورد بوغان

23:یاقوتی

24:پیشیح گوزو

25:قورا شیرین

26:گندمآ

27:گزن دایی

28:ورزن گولو

تنظیم و گرد آورنده: علی صیامی